İş Mahkemesi’nin kapısını çalan emekli işçi, çalıştığı işyerinden kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsilini istedi.
Davalı şirket, iddiaları reddetti. Mahkeme, davanın kısmen kabulüne hükmetti. Kararı davalı temyiz edince devreye Yargıtay 9. Hukuk Dairesi girdi.
Emsal nitelikte bir karara imza atan Daire, emekli olmasına rağmen çalışan emeklilerin kıdem tazminatı hesaplanma usulüne ilişkin tartışmalara son noktayı koydu.
Kararda, şu ifadelere yer verildi:
*Somut olayda, davacının Sosyal Güvenlik Kurumu’ndan yaşlılık aylığı almaya başlamasına rağmen asıl işverene ait işyerindeki çalışmasına kesintisiz çalıştığı ortadadır.
*Bu çalışmasının istifa ile sonuçlanması sebebiyle kıdem tazminatına hak kazanamaz ise de emeklilik tarihine kadar geçen süre için kıdem tazminatı alacağına hak kazandığı sonucuna varılmıştır.
*Mahkemece davacının emeklilik tarihine kadar olan çalışma süresi yönünden kıdem tazminatı alacağına hükmedilmesi yerinde ise de tazminata esas ücretin belirlenmesinde hata yapıldığı anlaşılmaktadır.
*Davacının emeklilik tarihinden sonraki çalışması istifa ile sona erdiğinden bu döneme ilişkin çalışma süresi ile bu dönem sonundaki ücrete göre kıdem tazminatı hesaplanması yerinde değildir.
*Kıdem tazminatının hesaplanmasında esas alınması gereken (son) ücret, davacının emeklilik tarihindeki ücrettir.
*Gerek ücretin, gerekse ücrete ilave edilecek yardımların parasal değeri belirlenirken davacının emeklilik tarihi esas alınmalı, bu tarihteki tazminata esas ücret miktarı üzerinden hesaplama yapılmalıdır.
*Kıdem tazminatına esas ücretin belirlenmesinde hata yapılarak hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.