Isparta'da ailesiyle birlikte oturan Ali Bünyamin Yalvaç, geçen yıl ocak ayında basketbol oynarken aldığı darbe sonucu gittiği hastanede, kemik tümörü rahatsızlığı olduğunu öğrendi. O dönem Anadolu Lisesi'nde okuyan Yalvaç, tedavisi nedeniyle okulu bırakıp açık liseye geçmek zorunda kaldı. Isparta, Antalya, Ankara ve İzmir'deki hastanelerde 8 kemoterapi, 1 radyoterapi ve cerrahi operasyon sonrası kanseri yenmeyi başaran Ali Bünyamin Yalvaç, sağlığına kavuştuktan sonra hem yaşadıklarını anlatmak, hem de benzer durumdaki hastalara moral için rap müzik yapmaya karar verdi. Sözleri kendisine ait 'Umudunu Kaybetme' adlı arkı yazan Yalvaç, aynı zamanda kendisi seslendirdi.
'EN BÜYÜK İLAÇ MORAL'Hastalığı ilk öğrendiğinde çok etkilendiğini ve birkaç gün kendine gelemediğini söyleyen Yalvaç, "Çevremden çok büyük destek gördüm. Bu hastalığı yenmişsem çevremin payı çoktur. Onun için hastalıkla mücadeleye 1-0 önde başladım. En büyük ilaç moral. Basketbol oynarken aldığım bir darbe sonucu bunu fark ettik. Kemoterapi, radyoterapi ve ameliyat olmak üzere 3 ayrı tedavi süreci oldu. Zorlu bir süreçti" diye konuştu.'ÖLÜMSÜZLEŞTİRMEK İSTEDİM'Rap müziğe ilgi duyduğunu vurgulayan Yalvaç, şöyle dedi:"Söylemiyordum ama dinliyordum. Bu hastalık sürecinde yaşadıklarımı ölümsüzleştirmek istedim. Yaşadıklarımı kağıda döktüm. Daha sonra yazdığım sözler hoşuma gitti. Şarkı yapmak istedim. Sözlerini müziğe uyarlayıp güzel bir rap şarkısı yaptım. Kanser hastaları umutlarını kaybetmesin istedim. Bu hastalığın en kötü zamanı da olsa bunu kaybetmesinler. İnsanın aklına ilk ölüm gelse de o hastalığı yeneceğine inanırsa bu onun için grip gibi olur. Yenilmeyecek bir şey değil. Ben yendim diğerleri de yenebilir."'HER GÜN NEFES ALIYOR MU DİYE KONTROL EDERDİM'Anne Ayşegül Yalvaç ise "Allah kimseyi evladıyla imtihan etmesin. Kocan, annen, baban farklı ama evlat daha farklı. O yaşadığımız süreçte Ali'nin gözlerine bakarken korkuyordum. Her gün sabah elimi yüzümü yıkamadan yataktan kalkar kalkmaz Ali'nin odasına girip nefes alıp almadığına bakardım. Bu psikolojiyle yaşadım. Allah'ıma binlerce kez şükrediyorum. Bu süreçte bize destek olan herkese minnettarım" dedi.
ŞARKININ SÖZLERİ
Kanserle tanıştığımda başlamıştı hikayemYaşım on sekizdi moruk gözlerimde bir çareBakardı etrafa ve de sözlerimde kinayeGeçmişi unuttum artık geleceğimde bir perdeÖlümle yaşam arasında gidip gelir adımlarDoktorun cümlelerine umut dolu bakışlarTedavisi varmış meğer rahatladım aslındaOn sekizim böyle oldu yoktu inan aklımdaBunu ilk duyduğumda ağlamıştım birazcıkAnnem de diyordu bana 'gözlerini sil artık'Güçlü olmalıydım çünkü yoktu başka çaresiUmurumda değildi artık 25'in karesiBir peçete uzattılar ıslanmıştı anındaÇünkü zor gelirdi buna inanmak ilk anındaDuyduğum tesellilerin de birkaçı aklımdaBunu yenecektim yoktu vazgeçmek kanımdaBaşlamıştım tedaviye yoktu bundan kaçışımİki yıl bekledim moruk durum içler acısıYeni acılar kazanmak tabi ki de güzeldiBunu hak ettim belki de çünkü ben üzerdimZamanla sattı beni dost diye bildiklerimArtık çok az kaldı benim dost diye bildiklerimPembesiydi, koruydu ve bunlar en zoruyduEn savunmasız anım düşmanımın kozuyduGeçmişimden iz alıp bugünü keseceklerHer ne olursa olsun çocuk umudunu kaybetmeSeni yüz üstü bırakıp korkakça gideceklerHer ne olursa olsun çocuk umudunu kaybetmeGözlerine konuşup da arkandan güleceklerHer ne olursa olsun çocuk umudunu kaybetmeSana yalan söyleyip de başkasını seveceklerHer ne olursa olsun çocuk umudunu kaybetmeDamarlarımda geziyordu kemoterapi illetiZoruma gidiyordu ilk başta acıması milletinTelefonları açmadım ve mesajlara da bakmadımEn sonunda dayanamayıp geçirdim ağabey cinnetiBu kanserin zorluğunu saçlar gidince anladımO halimi gördüm ve gözden bir yaş damladıZor geldi ilk başta yakıştırmak kendimeAma bir anda duruldum ve dedim senin derdin neBir gece kendimi bir anda acilde buldumVücuttaki ateşin derecesi 40'ları bulduO an bir kötü oldum ve farklı senaryo kurdumDaha dikkatli olmalıyım deyip de kafama vurdumBen de bir kızı zamanında tabi ki çok sevmiştim En ihtiyacım olduğunda o da benden geçmiştiKimseye gerek yokken de ondan mesaj beklemiştimGelmemişti çünkü o çoktan başkasını seçmiştiİnanmıyordum artık aşka dair süslü cümlelereÖlüm kapıya dayanınca da inanmıştım gerçeklereBunları dinledikten sonra hayatından bahsetseneBir tiyatro sahnesi gibi izlet bana son perdedeBu yazdıklarım da hayatımdan bir kesimUmuduma davet ettim bunu dinleyen herkesiYine yüzümden asla tebessümü eksiltmedimTüm bu her şeye rağmen ben asla pes etmedimGeçmişimden iz alıp bugünü keseceklerHer ne olursa olsun çocuk umudunu kaybetmeSeni yüz üstü bırakıp korkakça gideceklerHer ne olursa olsun çocuk umudunu kaybetmeGözlerine konuşup da arkandan güleceklerHer ne olursa olsun çocuk umudunu kaybetmeSana yalan söyleyip de başkasını seveceklerHer ne olursa olsun çocuk umudunu kaybetmeUmudunu kaybetme.
DHA