Zaman gerçekten hızla akıyor. Bir bayrama daha ulaşmış durumdayız. Bayramın klişeleri vardır; 'Nerde o eski bayramlar', 'Bayramlar toplumsal hoşgörü ve dayanışmanın pekiştiği günlerdir' gibi Bayramların eski anlamının kalmadığı söylemeye gerek yok. Herkesin farklı bir bayram anlayışının olduğu da bir gerçek. Dayanışma anlamında eskiyle mukayese edilmeyecek seviyede, görev anlayışıyla bir şeyler yapılmaktadır. Bayramlar genellikle yapılması gereken şeyler için ihtiyaç duyulan zaman olarak algılanmaktadır. Bu noktada bir hususun ifade edilmesi gerekmektedir. Aynı dünyada yaşamamıza rağmen hepimizin ayrı dünyası vardır. Toplumda o kadar farklı hayatlar vardır ki, 'dünya içinde dünyalar var' şeklinde nitelenebilecek bir zaman diliminde yaşamaktayız.Hal böyle olunca da, eski bayram anlayışının üniform davranış biçimleri gerilerde kalmaktadır. Günümüzde tek tip yaşam tarzına küresel karşı çıkışın temelinde her bireyin kendine ait bir dünyasının olması vardır. Eskiden bayramlarda sevdikleriyle ev ziyaretlerinde görüşenler, bugün sevdikleriyle farklı ortamlarda bir araya gelmek istemektedirler. Diğer taraftan toplum olarak hızla kentleşmekteyiz. Bu şehirlerin büyümesi demektir; büyüyen şehirlerde buluşma, görüşme çok külfetli bir faaliyet olarak karşımıza çıkmaktadır. İletişim teknolojisinin çığır açacak seviyede gelişmesinin ardındaki sebep de budur. Sözü edilen külfetin bir telefonun tuşuyla bertaraf edilebileceğinin bilinmesi davranışlarda değişikliğe neden olmaktadır. Sanayileşme ve sonrasında bilgi çağının hepimizin hayatlarında etkisi oldu. Sanayileşme zamanımızı ve enerjimizi alırken, iletişimde yaşanan gelişmeler o elden kaçan zamanın bir kısmını bize geri verdi. Bu arada farklılaşmaya başlayan hayatlar bunun üzerine tuz biber ekti. Artık hiçbir şeyin eskisi gibi olması beklenmemelidir.Farklılaşan ve çoğunlukla birbirinden uzaklaşan insanların birbirine daha fazla anlayışla davranması gereken bir döneme giriyoruz. Uniform yaşam tarzının, bayramlar da dahil hayatın hiçbir anına şekil vermesini beklememek gerekir.