Biraz ısıttı, yine döktü gökler yağmurlarını yeryüzüne...
Yağmur başlangıcının o mis gibi toprak kokusunu özlemişim...
İyice koklamak ve içime sindirmek için açıverdim pencereyi...
Oksijeni özlemişim...
Ne pahalılık, ne savaş, ne de hayatın insan eliyle değişebilecek hiç bir sorunu, umurumda değil...
Yasemin ile karışmış toprak kokusu...
Geçti gitti her şey aklımdan...
Yüreğim pırıl pırıl içimde çocuksu bir coşku...
Hani utanmasam çıkıp oradan oraya koşuşturacağım...
Sahi en son ne zaman ıslanmıştım? Hatırlamıyorum bile...
Ne güzel olurdu ama, olamıyor...
Etraf korkusu yedi bitirdi vallahi...
Asit Yağmurları gelecekmiş, çöl tozu sonrası...
Bir o eksikti, gelsin bakalım...
Belayı severiz...
Atmosferin canına okumuşuz...
Hava kalitesi en düşük şehirlerden biriymişiz...
Kişi başına düşen yeşil alan bile yüzlerden yedi, sekize kadar düşmüş...
Bize ne canım bunlardan?
Yağmur çok güzel...
Ha, bir de şu milyonlarla satılan lüks siteler çok mağdurmuş yağmur sularından...
Zaten artık her yer Araplara satıldı, kendi ülkemizde turist kaldık...
Otoparkları sularla dolmuşmuş...
Vah vah...
Pek bi üzüldüm...
İki Milyon mu demiştiniz?
96 Metrekare için mi?
Kolay gelsin hepinize...
Yağmurun sesinden sizi duyamıyorum...
Sanırım artık hiçbirşeyi duymak istemiyorum...
Hele ki genç neslin feryatlarını, içim acıyor...
Sağlıkla kalın, mutlu kalın...