Nefret, ayırımcılık ve ötekileştirme tüm dünyada o kadar çok artmaya ve yaygınlaşmaya başladı ki, bazen insanlığından utanır oluyor insan. Ülkemizde ne yazık ki ziyadesiyle bundan payını alıyor…
Halbuki insan ömrü tüm dünyanın yaşıyla orantılandığında bir parmak şıklatmak kadar kısa, bu tarifi abartmıyorum; milyarlarca yaşı olan dünyada ortalama ömrü kıyaslarsanız, o kadar süreye denk geliyor. Özellikle yaşı ilerlemiş olan insanlar, geçmişe ve an’a baktıklarında bazı şeylerin farkına varıyorlar. Gençken hiç bitmeyecek sandığınız varlık, zaman ve ömür, bir süre sonra kayıp gidiyor.
Bu itibarla; insanın insanla barışık olması lazım, ama önce kendi etrafından başlamalı! Aile fertlerinden, komşularından, yakın çevresinden, iş arkadaşlarından ve sonra da tanımadığı sokakta ve hayatın içindeki tüm insanlarla devam etmeli…
Farklı fikirlerde olanlara, farklı düşünenlere, rakiplere, başka ülke insanlarına ve daha birçok kişiye olumlu bakmalı insan.
Önce Sevmeyi Deneyin sonra da SEVMEYİ SEVİN lütfen. Bunun için yürekten çaba sarf edin ve GÜZELLEŞSİN DÜNYA…
Sevdikçe; üzerinizdeki ve yaşamdaki stresin azaldığını, gerginlik, endişe ve kaygının yerini daha güzel duyguların aldığını göreceksiniz. Öyleyse, haydi, SEVİN SEVMEYİ… Ardından daha çok sevileceksiniz.
Saygılarımla,