Ne alaka diyesi geliyor insanın, sabah sabah Orhan Gencebay’ın şarkısı takıldı aklıma: “Bir gün daha geçti...”

 

Dün seçim günüydü. Kimisi için dünyanın sonu geldi, kimisi için güneş daha güçlü doğuyor. Ben de bu sabah Mudanya’yı dinleyeyim dedim.

.

 

Baktım dalgalar yine aynı ritimle sahile vuruyor. Kuşlar ıslanan kumun arasından nasibini almaya devam ediyor. Ve yine birkaç kanat çırpışıyla havalanıp süzülüyor. Kır çiçekleri olabildiğince cömert... Hayat doğal akışında, iç güdüleriyle ve sezgileriyle akmaya devam ediyor. 

 

Doğaya açılalım deyince aklımıza dışarıdaki yeşillikler, ırmaklar gelir. Aslında biz de doğanın bir parçası değil miyiz? Doğaya açılalım derken biraz da kendimize açılsak? İçimizdeki akarsuları takip etsek, ritmi hissetsek?

 

Hırslarımız maalesef bizi karpuz gibi ikiye ayırdı. Sular birbirine akmıyor. Yüzünü göresimiz yok bir diğerinin. Ne acı!..

 

Halbuki bir hastanenin önünden geçerken içeride edilen duaları duysak... Mezar başında dua eden birinin gözlerinin içine baksak... Bulunduğumuz ortamda insanların yüzündeki hüznü hissetsek...

 

Hayat bir kuşun kanat çırpışı kadar doğal. Ayrı ama beraber ve her zaman duyarlı. Bundan mı takıldı Orhan Gencebay’ın şarkısı aklıma? “Şimdi sensiz bak seninle...”

 

Seçimlere gelince; sonuçlar herkes için yeni bir başlangıç. Aynı hataları tekrar etmememiz dileğiyle.

 

Sevgiyle kalın.

.

Gün doğuşu: https://youtube.com/shorts/Nz6OmnO1PY8

.