Birlikte olduğu adamların bir kısmının kendisine güldüğünü söyleyen Karla yaşadığı kabusu şu sözlerle anlatıyor: “Bana gülüyorlardı. Çünkü ben sürekli ağlıyordum. Gözlerimi kapatıp bu adamın bana yaptığı şeyi görmemeye çalışıyordum. Böylece hiçbir şey hissetmiyordum.”