Şüphesiz bu mağlubiyet 93 gün sonra büyük bir heyecanla takımlarını bekleyen yeşil/beyazlı taraftarları derinden yaraladı.
Nasıl yaralamasın ki?
Herkes “Koronavirüs” arasının ardından takımlarının 6’da 6 yapacağına o kadar inanmıştı ki; beraberlik bile kimsenin aklının ucundan geçmiyordu.
Özellikle bu süreçte verilen demeçlerin yüksek oranda gaz içermesi de(!)buna neden oldu.
Fakat saha da izlemeye çalıştığımız takım ile bu zamana kadar millete gaz vermeye çalışanlar aynı değildi.
Hatta oyuncu değiştirme statüsünün değişmiş olması bile Timsah’a yaramadı.
5 oyuncu değiştirme hakkını kullanıyorsunuz ama…
Oyuna giren oyuncularınızın oyuna katkısı kocaman bir sıfır.
Sizin anlayacağınız mesele Seleznov varken Kubilay ile oyuna başlanır mı meselesinin çok uzağında.
Ayrıca maç öncesi Seleznov’un sakat olmasına rağmen maç kadrosunda yer aldığı zaten açıklanmıştı.
O yüzden ortaya konulan bu performanstan kimler utanıyor diye çok merak ediyorum?
Bir futbol takımının oyun içinde geliştireceği stratejileri olur.
Daha doğrusu olmalıdır.
Açık konuşmak gerekirse bende Bursaspor’un topun arkasına geçmesini bir strateji sanmıştım ama…
Cidden yanılmışım.
Beni bu düşünceye iten ise rakibin hücum hattının etkili isimlerden oluşmasıydı.
Bursaspor,ilk önce rakibini yoracak daha sonra da oyuna ağırlığını koyarak istediği 3 puanı alacak sanmıştım.
Bazen biz,spor yazarları bile inanın çok hayalperest(!)oluyoruz.
Zira bu oyuncu grubunun bizim düşündüğümüz gibi bir dertleri maalesef yok!
Olsa zaten sonuç böyle olmazdı.
89.dakika da Sedat Dursun’un tek başına rakip yarı alana topla gittiği pozisyonu gözünüzün önüne getirin…
Getirdiniz mi?
Bir de maç boyunca kaç futbolcu bu denemeyi yaptı diye düşünün?
Bunu denemeyenler bu takımı ilk 2’den Süper Lig’e çıkaramazlar.
Kimsenin hevesini kursağında bırakmak istemem ama…
Bu takımı siz olduğu gibi Dominik Cumhuriyetine gönderin ve Survivor’da yarıştırın, orada bile istediğinizi alamazsınız.
Çünkü bu takım “Survivor”da bile elenir!
