Ünlü teknik direktörlerle anlaşma yapmakta çare değil...
Hangi ligde oynarsanız oynayın hiç fark etmez…
Kulübün gerçek gücünü, gönül veren taraftarları belirler…
Yani, tribünler…
O sevgiyi taraftarlara verebilirseniz, başarı kaçınılmaz olur…
Bu performansı yakalarsanız da, tehlikeyi rakiplerinizden değil, kendi içinizden bekleyin...
Böyle de bir durum var…
Kulübünüzün üzerinden bir yerlere gelmek, ince hesap yapmak isteyenler çok olur…
Onlar, yönetimlerin içersine bir şekilde girebilirler…
Başkanda olabilirler…
Gönül verdiğiniz renkleri alt sıralarda süründürüp, defalarca küme de düşürebilirler…
Hiç sorun değil...
O kulüp, taraftarının sevgisi ile düştüğü lige her zaman çıkmasını bilir...
Burada, tarih yazmasını da...
Tıpkı, Bursaspor gibi...
Yeter ki, tribünlerin o sevgisi devam etsin...
Futbolcularda, bu tutkunun sorumluluğunu hissetsin...
Bursaspor'da, Timsah sevgisi asla bitmez…
Bu konuda sorun yok...
Peki, futbolcular o sevginin neresinde?
İşte, en önemli soru bu…
Adana deplasmanın da, bunun yanıtını fazlasıyla aldık...
Bursaspor için Adanaspor maçı çok önemliydi...
Zirve mücadelesini sürdürmek istiyorsa, mutlaka puan veya puanlar almalıydı...
Takımlarını yalnız bırakmak istemeyen taraftarların, yolda kaza yapıp ölümden dönmeleri, maçın önemini bir o kadar daha artırdı...
Futbolcular bu maçı sadece zirve için değil, taraftarları içinde oynayıp kazanmalıydı…
Onlarda, bu bilinçle sahaya çıktılar…
Oynadıkları futbol ile keyif vermeseler de, kazanma hırslarıyla, uzatma dakikalarının son saniyesinde attıkları gol ile maçı kazanmasını bildiler…
Bu, oynanan futbolun değil, inancın zaferiydi…
Ayrıca…
Adanaspor maçında, futbolcuların her gol sonrası taraftarlarına koşup, kucaklaşmaları çok önemliydi…
Yedek futbolcuların onlara destek vermesi de…
Onların bu davranışı, “Biz, iyi günde de, kötü günde de beraberiz” mesajıydı…
Bu birlik ve beraberlik devam ettiği sürece, Timsah’ı çok güzel günler bekliyor…
Göreceksiniz, bunu birlikte yaşayacağız…
