◄
▶
Yalnız olduğum dönemlerde karşıma çıktı eşim. Bir gençlik toplantısında aynı yalnızlığı yaşadığını gördüm. Herkes Cüneyt Arkın deyip övgülere başlayınca bozulmuş. Şöhret falan sevmiyor. Ben de bunu yediremedim, üzerine gittik derken birkaç defa daha buluştuk. Anne, babası vermedi, ata bindirip kaçırdım. Karım çok şekerdir, gece gündüz çalışır. “Hazırlan. Bir akşam yemeğine gidelim.” diyorum. Sabaha karşı geliyorum, giyinmiş, hazır bekliyor, hiç de şikâyet etmiyor. İçki dönemim vardı, lanet bir şeydi. Bir kadın çekmez ama çekti. Bana alkolü bıraktıran odur, Betül. Biraz vicdanın varsa utanıyor, ona göre davranıyorsun.
