Kocaeli’de yaşayan 83 yaşındaki marangoz Arslan Ulusoy, eskiye olan özlem ve bağlılığını sürdürüyor. Atık malzemelerle eski tarımda kullanılan araçların dekoratif ürünlerini yapan ve satan Ulusoy, “Dedelerimizi, babalarımızı ve kendimizi yaşatmak, nasıl yaşadığımızı göstermek amacıyla yeni nesil oyuncakları değil eski tarımda kullanılan malzemelerin oyuncaklarını yapıyorum” dedi.
Kocaeli’nin Başiskele ilçesinde yaşayan 83 yaşındaki Arslan Ulusoy, maziye olan özlemini yaptığı oyuncaklar ve dekoratif ürünlerle bir nebze olsun dindiriyor. 63 sene marangozluk yapan Arslan Ulusoy, boş zamanlarını ve atık malzemeleri değerlendirerek tarımda kullanılan eski araçların dekorlarını yaparak satıyor. Maziyi hatırlamak, yaşatmak ve yeni nesle bunu göstermek amacında olan Ulusoy, yaptığı dekoratif oyuncakları özel sipariş üzerine yurt içi ve yurt dışına satıyor.
"Dedelerimizi, babalarımızı yaşatmak ve nasıl yaşadığımızı göstermek amacıyla eski ürünleri yapıyorum"
Marangozluğa nasıl başladığını anlatan Arslan Ulusoy, “20 yaşında askere gittikten sonra 1964’te Almanya’ya gittim ve 20 yıl orada marangozluk yaptım. 1984’te Türkiye’ye döndüm ve mesleğimi sürdürmeye devam ettim. 20 yaşından beri marangoz işiyle uğraşıyorum ve hala çalışıyorum. Mobilya yapıyorduk ancak artık hobi olarak eski zirai aletlerini, oyuncaklarını yapıyorum ve bunları turistlere satıyorum. Dedelerimizi, babalarımızı ve kendimizi yaşatmak, nasıl yaşadığımızı göstermek amacıyla yeni nesil oyuncakları değil eski tarımda kullanılan malzemelerin oyuncaklarını yapıyorum. Bir ürünü yapmak 2-3 günümü alıyor. Euro üzerine çalışıyorum. Hepsini satarsam bin Euro’ya kadar sattığım oluyor. Bu işi hobi olarak boş kaldığım zamanlarda yapıyorum. Atık malzemeleri çöpe atmıyoruz onları değerlendirerek böyle ürünler ortaya çıkarıyorum. Yaptığım ürünleri genelde yabancı turistler alıyor, Macarlar çok fazla alıyor. İtalya ve Antalya’ya sipariş üzerine çok gönderiyorum. Bini aşkın oyuncak yaparak sattım” dedi.
"Eskiden her şey el emeği ile yapıldığı için tadı farklıydı şimdi ise her şey fabrikasyon ürün"
Maziye olan özleminden bahseden Ulusoy, “Marangozluk işi eskiden daha iyiydi şimdi her şey makineyle yapılıyor ve marangozluk işi ölüyor çünkü emek isteyen bir meslek. Eskiden her şeyi kendimiz eker ve biçerdik, öküz arabası ile tarlaya buğday ekerdik. Maziye özlemim olduğu içinde bu dekoratif oyuncakları yapmaya devam ediyorum. Eskiden her şey el emeği ile yapıldığı için tadı farklıydı şimdi ise her şey fabrikasyon ürün. Eskiden köyümüzde 3 tane değirmenimiz vardı, buğdayı götürüp değirmende un haline getirirdik ve kışı onunla geçirirdik. Önceden koyunyününden örgü makinasından annelerimiz bize elbise dikerdi. Ben ayağıma çarık dikerdim 3 kişi giyerdik. Çarşıya kim gidecekse o gün çarığı giyerdi. Yeni nesil bizim nasıl büyüdüğümüzü, nasıl yaşadığımızı görsün diye eski aletleri yapıyorum ve satıyorum, Almanya’ya bile gönderdim” diye konuştu.
Kocaeli’nin Başiskele ilçesinde yaşayan 83 yaşındaki Arslan Ulusoy, maziye olan özlemini yaptığı oyuncaklar ve dekoratif ürünlerle bir nebze olsun dindiriyor. 63 sene marangozluk yapan Arslan Ulusoy, boş zamanlarını ve atık malzemeleri değerlendirerek tarımda kullanılan eski araçların dekorlarını yaparak satıyor. Maziyi hatırlamak, yaşatmak ve yeni nesle bunu göstermek amacında olan Ulusoy, yaptığı dekoratif oyuncakları özel sipariş üzerine yurt içi ve yurt dışına satıyor.
"Dedelerimizi, babalarımızı yaşatmak ve nasıl yaşadığımızı göstermek amacıyla eski ürünleri yapıyorum"
Marangozluğa nasıl başladığını anlatan Arslan Ulusoy, “20 yaşında askere gittikten sonra 1964’te Almanya’ya gittim ve 20 yıl orada marangozluk yaptım. 1984’te Türkiye’ye döndüm ve mesleğimi sürdürmeye devam ettim. 20 yaşından beri marangoz işiyle uğraşıyorum ve hala çalışıyorum. Mobilya yapıyorduk ancak artık hobi olarak eski zirai aletlerini, oyuncaklarını yapıyorum ve bunları turistlere satıyorum. Dedelerimizi, babalarımızı ve kendimizi yaşatmak, nasıl yaşadığımızı göstermek amacıyla yeni nesil oyuncakları değil eski tarımda kullanılan malzemelerin oyuncaklarını yapıyorum. Bir ürünü yapmak 2-3 günümü alıyor. Euro üzerine çalışıyorum. Hepsini satarsam bin Euro’ya kadar sattığım oluyor. Bu işi hobi olarak boş kaldığım zamanlarda yapıyorum. Atık malzemeleri çöpe atmıyoruz onları değerlendirerek böyle ürünler ortaya çıkarıyorum. Yaptığım ürünleri genelde yabancı turistler alıyor, Macarlar çok fazla alıyor. İtalya ve Antalya’ya sipariş üzerine çok gönderiyorum. Bini aşkın oyuncak yaparak sattım” dedi.
"Eskiden her şey el emeği ile yapıldığı için tadı farklıydı şimdi ise her şey fabrikasyon ürün"
Maziye olan özleminden bahseden Ulusoy, “Marangozluk işi eskiden daha iyiydi şimdi her şey makineyle yapılıyor ve marangozluk işi ölüyor çünkü emek isteyen bir meslek. Eskiden her şeyi kendimiz eker ve biçerdik, öküz arabası ile tarlaya buğday ekerdik. Maziye özlemim olduğu içinde bu dekoratif oyuncakları yapmaya devam ediyorum. Eskiden her şey el emeği ile yapıldığı için tadı farklıydı şimdi ise her şey fabrikasyon ürün. Eskiden köyümüzde 3 tane değirmenimiz vardı, buğdayı götürüp değirmende un haline getirirdik ve kışı onunla geçirirdik. Önceden koyunyününden örgü makinasından annelerimiz bize elbise dikerdi. Ben ayağıma çarık dikerdim 3 kişi giyerdik. Çarşıya kim gidecekse o gün çarığı giyerdi. Yeni nesil bizim nasıl büyüdüğümüzü, nasıl yaşadığımızı görsün diye eski aletleri yapıyorum ve satıyorum, Almanya’ya bile gönderdim” diye konuştu.
