Denizli’nin Tavas ilçesinde 1990’lı yıllarda 700’den fazla kot pantolon üretimi yapan atölyeden şimdi yaklaşık 50’si ayakta, bu 50 atölyenin 30’u da fason üretim yaptırıyor. Kot pantolon imalatçıları, ilçede üretim durma noktasına geldiğini ve çırak yetiştirme sorunlarıyla karşı karşıya kaldıklarını söyledi. Denizli’de yurt içi ve yurt dışı pazarlara gönderdiği kot pantolonlarla ünlü Tavas ilçesinde, kot pantolon üretimi durma noktasına geldi. Markalaşamayan ve Çin’den gelen ürünlerle rekabet edemeyen Tavaslı konfeksiyoncular, masraflarını karşılayamayınca sektörü terk etmeye devam ediyor. 1980’lı yılların sonlarında kot pantolon üretiminin başladığı dönemde ilçede yaklaşık 700 kot pantolon, kumaş pantolon, takım elbise, işçi kıyafeti ve dış giyim üretimi yapan atölye varken, şimdi ilçede yaklaşık 50 atölye de üretime devam ediliyor. 50 atölyenin de yaklaşık 30’u dışarıya fason üretim yaptırıyor. 37 yıllık kot pantolon ve konfeksiyon ustası olduğunu anlatan Bekir Yakıt, “1990’lı yıllarda ilçemiz en parlak zamanlarını yaşadığı dönemde başta kot pantolon üretimi olmak üzere, kumaş pantolon, gömlek, takım elbise, işçi kıyafeti yani dış giyim üretimi yapan 700 büyüklü küçüklü atölyemiz vardı. Burada yaklaşık 10 bin kişi istihdam ediliyordu. Haftalık 2 bin civarında takım elbise, 3 bin 500 - 4 bin parça civarında da kot pantolon ve dış giyim üretimimiz vardı. Bu ürünlerin büyük bölümü ihracata giderken, iç piyasaya da ürün veriyorduk. 2010 yılından sonda büyük atölyelerin çoğalması ve markalaşamama nedeniyle sektör erimeye başladı” dedi. Usta yetişmiyor
Bir zamanlar kot üretiminin başkenti olarak anılan Tavas ilçesinde şimdi 50 dış giyim üretimi yapan atölyenin kaldığını bu atölyelerden de 30’unun dışarıya fason iş yaptırdığını hatırlatan Yakıt, “2 binli yıllarda İlçemizde üretilen kaliteli ürünler önce semt pazarlarında adını duyurdu daha sonra gurbetçiler sayesinde ünü yurt dışına kadar çıktı. Kot pantolonun merkezi haline gelen ilçeye markalaşamadığı için ilk darbeyi Çin vurdu. Yurt içinde büyük firmaların sektöre adım atması ilçede işleri yavaşlattı. İlçemizde ne yazık ki en genç konfeksiyon ustamız 40 yaşında. Ne yazık ki geriden yetişen çırağımız kalfamızda yok. İlçede top kumaşı serip pastalda kesim yapabilen iki üç usta kaldı. Yüksek maliyetler, pahalı kumaş nedeniyle kazançlarımız çok düştü. Çoğu ustamız işi bıraktı. Sigortalı iş bulan ilçemizden gitti. Her şeye rağmen ürettiğimiz kot pantolon ve dış giyim ürünlerini başta çevre illere ve ülkemizin farklı noktalarına göndermeye devam ediyoruz” diye konuştu.
