İstanbul’dan 3 yıl önce Aksu’nun Soğucaksu Mahallesi’ne taşınan 63 yaşındaki emekli anaokulu öğretmeni Çiğdem Altınöz, portre çalışması yaparak oluşturduğu 500’e yakın eserini evinin çeşitli yerlerinde sergiliyor. Bir yandan yanında bulunan 82 yaşındaki annesi Güler Altınöz ve Down sendromlu kızına bakan Altınöz, günde 8 saatini vererek Osmanlı ve Türk tarihinde yer etmiş kahramanların portre çalışmalarını yaparak tablolar oluşturuyor. Altınöz, tablolarını sergilemek için Kültür Bakanlığı Sergi Numunesine başvurduğunu ve şu ana kadar bir sonuç alamadığını kaydetti. Gerçek hayalinin kendisinden 22 ay büyük ablası ile ressam olmak olduğunu fakat İstanbul Kız Teknik Lisesi’nde bölüm seçerken Güzel Sanatlar bölümü başvuru dilekçesinin kendisinden habersiz öğretmenleri tarafından yırtılarak öğretmenlik okuduğunu kaydeden Altınöz, ressamlığın kendisinde bir ukde bıraktığını kaydetti.
“GENÇLERE BİR TARİH HEDİYESİ BIRAKMAK İSTİYORUM”
Hayallerinin peşinden kendi çabaları ile pes etmeden imkanları doğrultusunda devam ettiğini kaydeden Altınöz, “İstanbul’da hayat şartları zorlaşınca Antalya’ya taşındım. Emekli olduğum için imkanlarım çok kısıtlı. Kendi imkanlarım ile sergi açamadım. Eşe dosta göstermek için evimi sergi haline getirdim. Bugün imkan verilirse sergimi açmak çok isterim. Her ressamın hayalinde bir sergisi olmak vardır. Daha çok kişiye ulaşmak istiyorum. Bugün resimlere baktığımız zaman Osmanlı padişahlarımızı görüyoruz. Eğer ressamlar bugün onların kare kalem çalışmalarını yapmasalardı biz onların kim olduğunu bilemiyor olacaktık. En azından ben böyle bir şey yaparak, gençlere bir tarih hediyesi bırakmak istiyorum” dedi.
“DİRİLİŞ ERTUĞRUL DİZİSİNİN KAHRAMANLARINI ÖNE ALARAK ÇALIŞMAYA BAŞLADIM”
Eserlerinde daha çok portre üzerinde çalıştığını kaydeden Altınöz, “Diriliş Ertuğrul dizisinin kahramanlarını öne alarak çalışmaya başladım. Dünyada yaşanan gelişmeler beni çok etkiliyor. Savaştan kaçan çocukların da yüz ifadelerini çizerek onların da sesi olmaya çalışıyorum. Genelde insanların ruh hallerini yansıtmaya çalışıyorum. En az 8 saat resimlerimin üzerinde çalışıyorum. Bunun yanında 82 yaşındaki babamın bana emaneti olan anneme ve Down sendromlu kızıma bakıyorum. Bir tane de oğlum var o da İstanbul Üniversitesinde okuyor” diye konuştu.
“RESSAMLIK OKUMAK İSTEDİM, ÖĞRETMENLİK BÖLÜMÜ OKUTTULAR”
İlginç ressamlık hikayesini de anlatan Altınöz şöyle konuştu: “Bu sanatın gençler tarafından sevilmesini istiyorum. Belediyeler gençlere yönelik kurs merkezlerinde bana imkan sunarlarsa bende değerlendiririm. Ayrıca çok mutlu olurum. Öğrenmek isteyene öğretmekten keyif alırım. Ben hala öğreniyorum. Şu an Osmanlıca üzerinde çalışarak, onu öğrenmeye çalışıyorum. Benim okuduğum okula bizim zamanımızda İstanbul Kız Enstitüsü deniliyordu. Şu anda kız teknik meslek lisesi olarak biliniyor. Ben ve ablam lise birinci sınıftan sonra ressamlık bölümünde okumak için bu bölüme dilekçe verdik. Okul açıldı baktım ki ablam resim bölümünde beni ise çocuk gelişim bölümüne kaydetmişler. Ben de müdüre giderek durumu sordum. Müdür bana, ‘Biz senin baban ile görüşerek senin dilekçeni yırttık. Bir tane aileye 2 tane ressam çok. Baban da öğretmenlik okumanı onayladı’ dedi. Ben de anaokulu öğretmeni olarak mezun oldum ve emekli oldum.”
(Ertuğrul Gün/İHA)
