HDP yi bilemem ama CHP ve MHP de hala yönetimlerin başarı eşelemek yerine evlerinin yolunu tutma zamanı. İki kurumsal partinin de ellerinde Atatürkçü ve Cumhuriyetçi kesimden başka seçmen yok. İkisinin toplamı da bu ülkeyi yönetmeye yetmiyor.
CHP kurmayları alınan iki vekil fazlalığı başarı hanesine yazıp rahat nefes alacaklarını zannediyorlar. Hükümet sorumluluğundan da kurtulmuş olmanın verdiği huzur ve güvenle artık rahat rahat kongre süreçlerine devam edecekler. Nasıl olsa partinin bütün gücü ellerinde.
Kongreleri de kotarıp dalga geçmeye devam edebilirler. Allah AKP ye zeval vermesin. Yoksa ne olur halleri. Düşünsene iktidar olmuşsun ve halk kapıya yığılmış. Kaçacak yer de yok. Allah göstermesin. Muhalefet olmak iyidir her zaman.
Hoş partide ayrı bir alem. Sıkıya gelince mücadele etmek yerine, kapıyı çekip çıkan kendi partisini kuruyor veya tam zıt yerlerde siyasi hayatlarını bitiriyor.
Zor iş siyaset zor.
Tek memnuniyeti iktidar olmak. Olsan ne olacak?
-Çalışacaksın.
Al başına belayı. Çalış, çabala iktidarı kap, sonra yine çalış. Ne anladık?
-Adam sende, kim alırsa alsın, bizim keyfimizi bozmasın...
Dediklerini duyar gibiyim. Yoksa duymadım da yaşadım mı?
Dejavu mu bu?
Yazıyı yazarken Kılıçdaroğlu'nun istifa etmek için karar aldığını ve kurmaylarınca engellendiğini öğrendim.
Gülme krizine tutuldum. Kusura bakmayın daha fazla yazamayacağım.