Toplum olarak dünya tarihinin en önemli devlet geleneklerinden birine sahibiz. Yerküreye yayılmış önemli bir nüfusumuz var. Batı-Doğu arasında yüzyıllardır köprü görevini üstlenmiş durumdayız. İki taraftan da birşeyler alıyoruz, yoğu bir etkileşim içerindeyiz. Petrol zenginliklerine ve dünyanın bir süper gücüne komşuyuz. Genç, dinamik bir nüfusumuz var ve geçen yüzyılda demokrasinin yerleşmesi noktasında toplumsal olarak önemli mesafeler almış durumdayız. İnsanımızın iletişim gücü ve adaptasyon kabiliyeti yüksek.Yukarıda bahis ettiğimiz güçlü yanlarımızı daha da örneklendirmek mümkündür.
Diğer taraftan zayıf yanlarımızı da ortaya koymakta yarar vardır. Kamu yönetiminde verimliliği bir türlü sağlayamadık. Özellikle eğitim, sağlık ve yargı sisteminde toplumsal bir memnuniyetsizliğimiz var. Tabi bu sorunun başlıca nedeni yaşanan nüfus patlamasıdır. Yani bir anlamda demografik yapımızdan gelen sıkıntılar da mevcuttur. Genç, eğitimi yeterli olmayan, bir meslek edinemeyen her türlü işte bedenen karın tokluğuna çalışmaya razı milyonlarca gencimiz var. Ne yazık ki, bu enerjiden yararlanamamakla birlikte hayatının baharında mutsuz bir nüfusa sahibiz.
Otellerde yabanı turistlere hizmet ederek, tüketim toplumlarının ihtiyaçları kapsamında kullan-at tekstil ürünleri yada otomotiv üretiminde vardiyalı ucuz işçilik yaparak hiçbir yere varamayız.
Bırakın insanımızın mutsuz olmasını artık ekonomimiz bu gidişatı kaldıracak düzeyde değildir. Bu kadar insanın ihtiyacını (ithal enerjiyle, buğdayla, etle v.b.) karşılayabilecek katma değer üretimimiz yok.
Diğer taraftan kamu başka bir dünyada yaşıyor. Avrupa Birliği ( AB ) uygulamalarını nasıl daha etkin uygularız peşinde. Uygulamayı hayata geçirdikten sonra nasıl bir denetim mekanizmasını tesis edeceğini planlıyor.
İnsanı bir Hintliyle, Çinliyle, Bengaldeşliyle, Pakistanlıyla rekabet ve mukayese içindeyken, bireysel ve kurumsal hayatımızın AB standartlarında olması için kamu kaynakları tüketiliyor.
AB hedefine yönlenmek çok güzel bir amaç, ancak daha bireyini eğitememişken, insanı açken, umutsuzken, afaki işlerle ve hülyalarla zaman harcamak doğru değildir.
Türkiye Cumhuriyeti Devleti insanıyla birlikte çok güçlüdür. Ancak bugün eksiklerimizi veya sıkıntılarımızı görmeden hareket etmemizin kimseye bir katkısı yoktur.
SİZİN DÜŞÜNCELERİNİZ?
