1989 ve 1990'lı yıllarda Bulgaristan'da karışıklıklar
var.
Türkler ile ilgili asimilasyon hareketi var.
Türkiye, Bulgaristan'daki soydaşlarına kapılarını
açmış..
Hüsnü Dayı'da tasını tarağını toplamış 70'inde
Türkiye'ye ve Bursa'ya göç etmiş
Ömrünü doğduğu topraklarda geçirmiş bir
insanın bu yaşta göçe zorlanması anlatılması çok
zor bir durum.
Balıklı'daki imalathanenin tam karşındaki akrabalarının evinin önünde bütün gün oturarak bizi seyrediyor. Güneşin gölgesi döndümü Hüsnü Dayı bizim tarafa geçiyor..
Ben geldiğim zaman bir şey söyleyecek gibi oluyor, fakat söyleyemiyor.
Bir kaç gün sonra yine göz göze geldik ve ben 'hoşgeldiniz amca' dedim..
'Hoşbulduk evlat' dedi ve doğrudan 'çalışmaya iş var mı benim için' diye sordu.
Ne demek Hüsnü Amca başımızın üstünde yeriniz
var
İçimden 70 yaşında adam ne iş yapar diye
düşünürken ..
Kendi söyledi: 'Her işi yaparım, bekçilik dahil ve
ne verirsen ver yeter ki çalışayım.'
Gel Hüsnü Amca, canın sağ olsun bir şeyler
buluruz senin için dedim..
Derken bir yıl sonra Hüsnü Amca, elimiz
ayağımız oldu..
Bulgaristanda kamyon tamircisi imiş..
Elinden her iş geliyor makinaları söküyor topluyor..
Üretim de aparatlar yapıyor
Ramazan kadromuz yaklaşık 10 +15 kişiyiz..
Kültür parkın içinde iftar yemeği vereceğiz
Hüsnü Amca sende gel dedik..
Atatürk Stadyumunun orasını tarif ettik biz
seni alırız dedik.
Aldık Hüsnü Amcayı iftarı yaptık..
İftardan sonra çocuklar parkı gezdirecekler
Hüsnü Amcaya oradan bırakacaklar diye dağıldık
Dağıldık gece saat 12 sıraları bir telefon,
Hüsnü Amcanın akrabaları arıyor eve gelmedi diye..
Ben bir telaş parka gittim orada yok stadyuma aldığımız yere gittim
Hüsnü Amca orada bekliyor
Ah be Hüsnü Amca ne oldu arkadaşlar bırakmadılar mı seni
Oğlum ben lunaparkta arkadaşları kaybettim
Aradım bulamayınca tek bildiğim yer burası buraya geldim..
Önemi yok dedi benim için..
Hüsnü Amcayı eve bırakırken bana yolda şöyle dedi..
Oğlum dedi: 'Ben Bulgaristan için yıllarca çalıştım emek verdim bizi zorla yerimizden yurdumuzdan ettiler. Ama ana vatan bizim için kutsal ama ben Türkiye için hiç üretmemiştim çalışmamıştım,inan bana yemek yerken şu koca Uludağ üstüme geliyor zannediyordum,hakkınızı yiyorum gibi geliyordu Bana.ama allah razı olsun beni işe aldınız ve ülkem için çalışmak nasip oldu.onun için beklemek ne demek sabaha kadar beklerim..'
Aradan yıllar geçti eski atatürk stadyumun oradan geçerken hep Hüsnü Amcayı beklerken görüyorum gibi geliyor
Sonra Hüsnü Amca rahmetli oldu
Ben 'Hüsnü Amca' diyordum,çalışanlar ise 'Hüsnü Dayı' diyorlardı
Daha sonra Hüsnü Dayı rahmetli oldu..
Allah nur içinde yatırsın ölünceye kadar çalıştı rahmetli
Bize çalışmanın ibadet olduğunu daha nasıl anlatabilirdiki
!
SİZİN DÜŞÜNCELERİNİZ?