Ne ve neye göre yasak?
Hele 65 yaş ve üstüne gelen yasaklar, bir genişleyip bir daralıyor...
Saatler zaten trajikomik...
65 yaş ve üstüne gelen belirsiz, bir türlü anlaşılamayan yasaklar onları daha da çok bunalıma sokup daraltıyor...
Daha geçen hafta çok sevdiğim bir arkadaşımın babası gayet iyiyken, bu garip yasaklar nedeniyle bunalıma giriyor ve basit sayabileceğimiz hastalıkları nüksediyor ve hayata veda ediyor...
Nurlar içinde yatsın, mekanı cennet olsun...
Yani bu da koronanın görünmeyen bir diğer yüzü diyelim...
Kafalar karmakarışık...
Her kafadan başka bir ses çıkıyor... İnsanlarda zaten güven sıfır artık...
Öyle ki yarın neyle karşılaşabileciğimizi bilmeden, savrulup gidiyoruz...
Biri çıkıyor verilen ilaçlar mutlaka içilmeli diyor, bir diğeri ise çok yan etkisi var aman içmeyin diyor...
İnsanlarda psikoloji diye birşey kalmadı yani...
Güç yok ki, 10-15 gün evlere kapatıp, sorunu kökten çözsünler... Ama herkesi tabi ki...
Gerçi böyle çok daha pahalıya geliyor değil mi?
Ama, hiç kimse, kimse farkında değil...
Esnaf ne yapacağını kestiremiyor, hele el ve emek işçiliği yapan, cafe, restaruant ve benzeri işletmeler iyice şaşkınlar...
Üretim için stokladıkları toptan ham maddeler, müşteri azalması yüzünden depolarında çürüyor...
Ya çok düşük fiyatla başkalarına devrediyorlar veya çürük, bayat demeden yavaş yavaş kullanıp satmaya çalışıyorlar...
Çünkü çaresizler...
Kira, personel ve geçindirmeleri gereken aileleri var....
Ne yapsın, nereye gitsin?
Elektrik, doğalgaz, su, telefon, aidat hiçbir şey ötelenmiyor, hiçbirşeyin aksamasına izin yok...
Çünkü güç yok...
Kısmi yasak ve kapatmalarla bu iş çözülmeyecek...
Artık ipin ucu kaçtı...
Hastaneler de yer yok, ilaçlar yok...
Sadece 15 gün karantina olsaydı, hiç kimse aç kalmazdı...
Ölmezdi...
Şimdi daha mı iyi oldu?
Tek çare, şartsız 15 gün hayatın durması...
