Daha ne isteyeyim?
İlkbahar havasında Kasım, önümüzdeki günler biraz bozacak ama şimdilik böyle...
Keyfini çıkarmak lazım, denize girilmese de etrafında bir çay, bir kahve bir güneş...
Yetmeli bu havada...
Carpe diem, anı yaşa...
Bugünü kaçırdığına hayıflanma belki görecek daha güzel günler var ileride bilemeyiz...
Bugünün değerini veremeyip, hakkıyla yaşamayınca ne önemi var ki, yarının dünden...
Anı yaşa, tadını, tuzunu, acısını dolu dolu yaşa ve tüket...
O an bir daha gelmeyecek...
Yaşa ne gerekiyorsa bitir, tecrübesi kalsın bir kenarda, tatlarını unut gitsin...
Yenilerini atlama...
Hatta kendinle yüzleş...
Aşkı, nefreti, iyiyi, kötüyü çirkini, güzeli, gör, geç...
Dahalarını görmek için, yaşa gitsin...
Unutma, her şeyin en değerli ve en önemlisi kendinsin...
Senden bir tane daha yok...
Unutma iyi günün de zaten herkes, yanında...
'Asla umudunu kaybetme, sevgili kalbim, mucizeler görünmezin içinde yaşar' demiş sevgili Hz. Mevlana...
Hep iyiliğin yanında olun, emin olun, bumerang gibi mutlaka yaptığın her iyilik, veya yaptığın kötülük mutlaka sana geri dönecek...
Sevginin, iyiliğin ne zaman nereden geleceği hiç belli değil...
Bir çocuğun başını sevin, tüm sessiz canlılarımızın her daim yanında olun, sevginizi esirgemeyin, yaşlılarımızı unutmayın...
Sevin, sevilin...
Hergün yeni bir başlangıç unutmayın...
Hep ilkbahar tadında, coşku, heyecan ve mutluluk içinde. yaşayın...
Sevgiyle kalın...
