Değerli okur merhaba,
Hepinizin malumu olduğu üzere asgari ücret açıklandı.Aylardır beklenen açıklama sonrası vatandaşlarımızın mutlu olduğunu söylemek zor değil, imkansız! Açıkçası rakamlara fazla boğulduğumuzu düşünmeye başladım.Yıllardır sürdürdüğüm meslek hayatımın en sıkıntılı yıllarını gözlemliyorum.Belirtmek istediğim insanlarımızın içinde olduğu maddi ve manevi çöküşün toplumsal yaralanmaya evrilmiş olduğudur.Bu nedenle rakamlardan ziyade yaşanmış ve yaşanması gereken durumları değerlendirmek isterim.
Mesleğime başladığım yıllarda herhangi bir meslek (okumuş, okumamış, vasıflı, vasıfsız) erbabının kazancı ile asgari düzeyde de olsa rahat yaşadığını gözlemleyebiliyordum.Elbette ki herkes açısında güllük gülistanlık bir yaşam olduğunu söylemek gayesinde değilim.Ancak gerek günlük yaşamın zorunlulukları ile başa çıkma – açlığı giderme, barınma, sağlık ve eğitim vb. - , gerekse geleceğe dair umut açısından yaşam kalitesinin daha yüksek olduğunu söylemekte beis görmüyorum.Yıllar içinde gelinen noktada ise en çok da geleceğe dair umudun kaybolduğunu gözlemliyorum.
Özellikle gençlerin çalışmak istememesi dikkat çekici.Kendileri ile konuştuğumda ‘nasılsa bir şey sahibi olamayacağız, neden kendimizi paralayalım ki’ düşüncesi ile hareket ettikleri aşikar.Bunun nedenini ‘ASGARİ YAŞAM’ standartlarından kopmuş olmamıza bağlıyorum.Alınan maaşın, kazanılan kazancın, bireysel gelirlerin artık insanca yaşam standartından uzaklaşıldığı bir süreç içerisinden geçerken ilerleme kaydedilememesi korkusunun da ağır geldiği günlerden geçiyoruz.Ancak ben hala umudunu muhafaza edenlerdenim.
Her geçen gün kolay para kazanma arzusunun, çalışma isteğinin yerini almasını endişe ile gözlemliyorum.Herşeye hakkımız var, kimseyi çekmek zorunda değiliz düşünce sistemi maalesef gücünü artırarak büyüyor.İnsanların elinde cep telefonları ile günü kurtarmak için kripto para alım satımı yaptığına muhakkak denk gelmişsinizdir.Eğer geleceğe dair günlük yaşamsal zorunluluklarınızın sağlanamayacağı yahut sağlayamayacağınız düşüncesi sizi esir alır ise gerçeklikten kopuş başlıyor ve geri dönülmesi de bir o kadar zorlaşıyor.Çalışmak, üretmek yerine günü kurtarma çabası içinde kayboluşlar başlıyor.
Tüm bu olumsuzluklara rağmen umudumu muhafaza ediyorum.Eminim ki üreterek, sabrederek, akıl ve bilimle hareket ederek kötü günleri arkamızda bırakacağız.Enerijinizi hiçbir şeyin düşürmesine izin vermeyin.Gerçekçi düşünce bizi ferah günlere taşıyacaktır.
Sorularınız oldukça cevaplamak üzere buradayım. Esen kalın...
