Okulları yarıladık...
Geri sayım başladı...
Dersler ağırlaştı, evde ruh gibi gezen çocuklarımıza bakıp, ne yapacağımızı bilmeden içimiz parçalanarak izliyoruz...
Anneler ve babalar!
Her daim çocuğunuzun iyiliğini düşündüğünüzü ve bunun için çabaladığınızı biliyorum...
Söz konusu bir de çocuğunuzun sınav senesi olunca işin içine sınav stresi, yoğun tempo, duygusal iniş çıkışlar, gelecek kaygısı, okul tercihi vb giriyor...
Bu süreçte yapılması ve yapılmaması gerekenleri iyi analiz etmek, hem sizin için hem de çocuğunuz için işleri kolaylaştırabilir...
Bu süreci birlikte üzmeden, üzülmeden yönetebilmeliyiz...
Çocuklar zaten kaygılı, anne ve babalar onlardan daha kaygılı...
Okulları mı?
Dershane mi?
Girecekleri sınav zincirinin etkisi mi?
O anki psikoloji mi?
Bilemiyoruz...
Kafamda deli sorular...
Sanki sağladığımız imkanlar onları mutlu etmek yerine daha bir içlerine kapatıp baskılıyor...
Biz içimizi ve vicdanımızı rahatlatıyoruz...
İhtiyacı olan birine 5 lira verir gibi...
Okul taksidi, dersane ücreti, servis ücreti, yemek ücreti, harçlık, kitap, belki özel öğretmen...
Eh, gerisi ona kalmış deyip iğrenç bir sadaka mutluluğu yaşıyor gibiyiz...
Yetiştirdiğimiz robotların kazanacağı sınavı dört gözle bekliyoruz...
Tek korkumuz, "Ya kazanamazsa?
Sonrası?
Yok!
Hayattan kopuk çocukları, dünya ile barıştırmak için çok geç kalacağız...
Başarı ölçüleri sadece sınav... Sıkıştırılmış bir süreçte...
Nasıl bir insan olacakları, kimlerle dostluk kurup, geleceğe yönelik beklentileri umurumuzda bile değil...
Şimdi bile nerede olduklarını biliyoruz çünkü bulundukları yerlere para ödedik...
Peki, ne yaptıklarını, ne yapmak istediklerini biliyor muyuz?
Büyük çoğunluk "evet" dese de, bilmiyorlar...
İnanın bedenlerini takip etseniz de ruhlarını asla göremezsiniz...
Dilim dilim çünkü...
Bir dilim onun, bir dilim sizin...
O dilimlerin içinde kurduğu ve kendisine ait olmayan tepsiden kurtulacağı günü bekliyor...
Bütün kurtuluş ümidi bir sınav, o kadar...
Yazması güzel ama, ben de bu yıl oğlum Boram ve Yeğenim Denizimin sınav süreci için düşünceliyim, stresliyim...
Lütfen çocuklarınızı aldığı puan karşılığı olarak değil kendi genetiğinizin devamı olarak koşulsuz sevin...
Değer verin...
Tüm evlatlarımızın yolu açık olsun, sevdikleri kendi seçim yaptıkları mesleklerde mutlu olsunlar...
Sağlıkla, sevgiyle kalın...
Mutlu Öz 2 yıl önce