Havalar soğudukça içim titrer...
Üşüyen çocuklar aklıma geldikçe, yüreğim sızım sızım sızlar. ..
Elimde sihirli değnek yok ki dokunuvereyim; ayaklarında içi yünlü botlar olsun...
Dokunayım üzerine binlerce liralık mont oluversin...
Dokunayım üşümesin hiç kimse...
Olmuyor işte...
Hangi birine nasıl yetişilsin?
Çözüm mü, kendilerine bakamayanları spor salonlarında yatırmak?
Tamam yıkadınız, ısıttınız karnını doyurdunuz şimdilik...
Ya sonra?
Yine sokak, yine eziyet...
Türkü, sığınmacısı fark etmez, her geçen gün sayıları artan çocuklar...
Çocuk işçi sayısı zaten azımsanamayacak kadar çok olan Türkiye'de insanların gözü görmeyince gönlü katlandığından olsa gerek, diğer ağır işlerde çalışan çocukların aksine bu çocukların dikkat çekmesinin en büyük sebebi belki de her gün sokakta rastlamamız....
İhtiyaç sahipleri için mutlak çözüm şart...
Sadece evsiz kimsesizler mi?
Elbette değil, ciddi anlamda yaşanmaz metruk evlerde oturanları da katmak lazım...
Terkedilmiş, yarısı yıkık viranelerde bile üç- dört aile yaşıyor...
Milli Eğitim Bakanı, Nüfusa kayıtlı 280 bin çocuğun okul çağını geçmiş olmasına rağmen okullara kayıt yapılmadığını söyledi...
İçim parçalandı, çünkü o çocuklar ve aileleri gözümüzün önünde, çöpün içinde, çamurun içinde, yalın ayak...
Okul ne ki?
Çevrenize, kırmızı ışıkta koşturan çocuklara bir kaç dakika durup bakın...
Önce hep aynı çocuğu gördüğünüzü zannediyorsunuz... Kağıt, teneke, plastik şişe topluyorlar, aradan biraz zaman geçince içinizin sızlamasından gözünüz açılıyor ve onlarca olduklarını farkediyorsunuz...
Bir video izledim içim parçalandı, yüreğim yandı, çocuk çek çek arabasıyla giderken, bir oyuncakçının önünde duruyor arabasını bırakıyor ve camdan oyuncaklara dokunmaya çalışıyor... Kimbilir o esnada neler yaşıyor?
O küçücük yüreğinde, ne fırtınalar kopuyor...
Çocuk işte, çocuk...
Hayata 1-0 yenik başlayan çocuklar...
Ne hayalleri, ne umutları var kim bilir?
Herkes farklı bir şekilde tükeniyor bu hayatta...
Kimi doğru insanı beklerken, kimi yanlış insanlara katlanırken...
Ve herkes birşeylerin bedelini ödüyor...
Bazen seçimlerinin, bazen de seçmediklerinin...
Bu çocuklar ve ailelerini bir şekilde geri kazanmak şart...
Ebru sinder 2 yıl önce
Mutlu Öz 2 yıl önce
Sevgi KEKEVELER 2 yıl önce
Sevgi 2 yıl önce